Αερόψυκτος μονοκύλινδρος διβάλβιδος κινητήρας, εκκίνηση μόνο με μανιβέλα(!), δύο αμορτισέρ, πολύ χρώμιο και κλασσική ρετρολούκ αισθητική για ένα μοντέλο που μας έρχεται ακριβώς έτσι όπως μας είχε έρθει και 36 χρόνια πριν, το 1978 συγκεκριμένα. Βέβαια, τότε ήταν με κινητήρα 500 κ.εκ., σαν 400 βγήκε μόνο στην ιαπωνική αγορά (λόγω κάποιων νομοθετικών περιορισμών της συγκεκριμένης χώρας) και στην Ελλάδα το βρίσκαμε αργότερα και μόνο μεταχειρισμένο εισαγωγής.

Άσχετα αν η Yamaha ισχυρίζεται ότι είναι μια πολύ πιο απλή διαδικασία σε σχέση με “τότε”, γιατί ο σπινθήρας που δίνει το μπουζί είναι πολύ πιο ισχυρός σήμερα, εγώ μόνο που βλέπω πάνω στον κύλινδρο το “ματάκι” που ελέγχεις τη θέση του πιστονιού για να ρίξεις τη μανιβελιά, με πιάνει ανατριχίλα! Όχι για μη τυχόν και δεν πάρει με την πρώτη, α πα πα, την ανηφόρα στου Γκύζη σκέπτομαι που έστηνα το δικό μου (ΧΤ ήταν αλλά δεν πειράζει, το ίδιο πράγμα ήταν) και άντε μέσα στο σκοτάδι να δεις το πολυπόθητο σημάδι στο προαναφερθέν “ματάκι”. Είμαι πολύ περίεργος να δω την υποδοχή αυτής της “τολμηρής” μοτοσυκλέτας από τους Έλληνες μοτοσυκλετιστές και δεν θα ήθελα με τίποτα να είμαι στη θέση του υπεύθυνου της αντιπροσωπείας που πρέπει να αποφασίσει πόσες θα εισάγει.
Μαζί με τις φωτογραφίες της SR εμπορίου, σας παραθέτω και μερικές “καστομαρισμένες”, απλά και μόνο για να πάρετε μια ιδέα για το πως μπορείτε να τη μεταλλάξετε. Αν φυσικά την πάρετε..
Του Νίκου Βιτσιλάκη